Lossingsmiddelen en Hechtmiddelen
Vaak wil je dat jouw mal of origineel of afgieting niet blijft hechten. In dat geval kan een lossingsmiddel zeer verstandig zijn. Moet een gieting juist wel blijven hechten? bekijk dan eens onze primers!
Hechting / of lossing
Bij hechting maken we onderscheid tussen een chemische hechting en een mechanische hechting.
Chemische hechting vindt plaats wanneer het gegoten materiaal in staat is zich chemische te binden aan het oppervlak waarmee het in aanraking komt.
Als chemische hechting niet gewenst is, moet een beschermende laag aangebracht worden. Vaak gaat dat prima met Polyvinylalcohol (PVA), vaseline wax of iets anders dat het oppervlak vettig maakt.
Let erop dat sommige lossingsmiddelen de mal minder glanzend maken. Dat is vaak een minder gewenst effect.
Als chemische hechting wel gewenst is, zorg er dan voor dat het oppervlak zo ruw mogelijk is en ontvet is met bijvoorbeeld isopropanol.
Mechanische binding. Hiervan is sprake als het materiaal uithard en zich daarbij deels in het contactoppervlak bevindt of in diepe groeven of uitsparingen van het contactoppervlak.
Mechanische hechting vindt dus plaats bij poreus materiaal dat het gegoten hars of de siliconen deels opzuigt. Als dat dan hard wordt is er sprake van hechting. Vaak is dat niet gewenst. Het is dan van belang dat een lossingsmiddel gebruikt wordt dat de poriën van het poreuze materiaal vult en liefst ook een laagje achterlaat op het materiaal. hierbij kan men denken aan wax, vaseline of PVA. Let op dat sommige lossingsmiddelen oplossen in sommige harsen en dus minder goed bruikbaar zijn.
Als mechanische hechting juist wel gewenst is, dan raden we aan het oppervlak zo ruw mogelijk te maken (vaak even schuren) en waar mogelijk sleuven en groeven erin te slijpen.